- Monday, 03 October 2011 12:01
- Tong Soprach
ប្រជាពលរដ្ឋ និងព្រះសង្ឃតវ៉ារឿងព្រៃឡង់នាពេលកន្លងមក។ ភ្នំពេញ ប៉ុស្តិ៍
ពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃ ដីព្រៃឈើកាន់តែខើចទៅៗគួរឲ្យសង្វេគ ដោយសារតែការកាប់ទាំងស្របច្បាប់ ទាំងអនាធិបតេយ្យ។ ឧទាហរណ៍៖ កាលពីជំនាន់កាប់ឈើខ្លាំងជាងគេពីទសវត្សរ៍ឆ្នាំ១៩៩០ និងដើមឆ្នាំ២០០០ បើនៅខេត្តក្រចេះ អ្នកស្រុកណាដែលមិនចេះរកស៊ីឈើទេគឺគេមិនហៅអ្នករកស៊ីធំដុំ ទេ ហើយពួកគេម្នាក់ៗក្លាយជាអ្នកមានលឿនណាស់។ ប្រសិនបើយើង ទៅដល់ទីរួមខេត្តក្រចេះ ឬទីរួមស្រុកស្នួល អ្នកក្រចេះនឹងប្រាប់យើងថា ម្ចាស់ភោជនីយដ្ឋាន សណ្ឋាគារ ឬក៏ផ្ទះសំណាក់ឈ្មោះនេះ ឈ្មោះនោះ គឺពួកគេជាអតីតអ្នករកស៊ីឈើធំៗ។ យ៉ាងណាក៏ដោយអ្នកស្រុកក៏បានរៀបរាប់ពីអ្នករកស៊ីរបរនេះដែល ត្រូវបណ្តាសាព្រៃឈើផងដែរ ខ្លះបានលុយដុល្លារទាំងគីបៗគឺចាញ់ល្បែងនៅកាស៊ីណូអស់សល់តែគូ ទខោ ខ្លះក៏ព្រាត់ប្រាសនិរាសប្តីប្រពន្ធកូន ខ្លះក៏កើតជំងឺអេដស៍ ខ្លះត្រូវបានចាប់ខ្លួន ខ្លះក៏ធ្លាក់ខ្លួនក្ររហាមរកអង្ករច្រកឆ្នាំងស្ទើរគ្មានផងដែរ។
ទាំងនេះគ្រាន់តែជាផលវិបាកមួយផ្នែកចំពោះបុគ្គលដែលបានកាប់ បំផ្លាញព្រៃឈើ តែមួយផ្នែកធំនោះគឺធ្វើឲ្យប្រជាពលរដ្ឋរងគ្រោះដោយសារទឹក ជំនន់ ដែលបង្កឡើងដោយខ្វះខាតព្រៃឈើជួយទប់ស្កាត់។ ដូចបានឃើញស្រាប់ហើយនៅតាមកញ្ចក់ទូរទស្សន៍ក្នុងស្រុកនានា ប៉ុន្មានថ្ងៃនេះ គឺលិចស្ទើរតែទូទាំងប្រទេសដែលស្រុកខ្លះដែលធ្លាប់តែស្ងួតសោះ ក៏លិចទឹកដែរ ហើយទឹកជំនន់នេះក៏ឆក់យកជីវិតមនុស្សចំនួន១៤៨នាក់ លិចសាលារៀនចំនួន៨០០ខ្នង...នេះបើយោងតាមតួលេខរបស់គណៈ កម្មាធិការជាតិគ្រប់គ្រងគ្រោះមហន្តរាយ។ ឧទាហរណ៍៖ ខេត្តដែលទទួលរងគ្រោះវេទនាជាងគេខេត្តកំពង់ធំ គឺទឹកបុកពីទន្លេមេគង្គផង ទឹកទន្លេសាបផង ទឹកភ្លៀងជាប់ៗគ្នាមកពីកន្ទុយព្យុះហៃសានប្រទេសវៀតណាម និងហៃណានពីប្រទេសចិន ហើយទឹកធ្លាក់ចេញពីភ្នំនានាផង ដែលកាលពីមុនខេត្តនេះមិនធ្លាប់កើតមានដ៏ធ្ងន់យ៉ាងដូច្នេះទេ។ នេះ សបញ្ជាក់ថា៖ ដើមកៅស៊ូ ដើមដំឡូងមី ដើមកាស្យា និងដើមល្ហុងខ្វង មិនអាចជួយទប់ជំនន់បានទេ នេះចេះសល់ព្រៃឡង់ខ្លះៗគ្រាន់ជួយទប់ផង ចុះបើគ្មានព្រៃនេះមិនដឹងទៅជាយ៉ាងណានោះទេចំពោះខេត្តនេះ ។
តើរាជរដ្ឋាភិបាលអាចថែរក្សាទុកព្រៃឡង់ និងព្រៃស្តុកសេសសល់ផ្សេងៗទៀត គ្រាន់ជួយទប់ស្កាត់ទឹកជំនន់ផង និងស្របទៅនឹងទិសស្លោកទេសចរណ៍ធម្ម-ជាតិរបស់រាជរដ្ឋាភិបាលផង បានទេ? ខ្ញុំគិតថា រាជរដ្ឋាភិបាលមិនគួរអនុញ្ញាតឲ្យក្រុមហ៊ុនដីសម្ប-ទាននានា បំផ្លាញព្រៃស្តុកទាំងនេះទៀតទេ គឺប៉ះពាល់យ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរដល់ការរស់នៅប្រជាពលរដ្ឋដែលរស់នៅ ទីនោះ និងប្រឈមមុខយ៉ាងខ្លាំងនឹងគ្រោះធម្មជាតិ។ ប្រការនេះរាជរដ្ឋាភិបាលគួរតែរកដី និងព្រៃសម្បទានអភិវឌ្ឍន៍ណាដែលមិនធ្វើឲ្យរាស្រ្តយំរាល់ថ្ងៃ គឺធ្វើដូច្នេះប្រៀបបានធ្វើបុណ្យ៧វត្តអ៊ីចឹង មិនចាំបាច់ធ្វើបុណ្យ តាមរបៀបប្រជាពលរដ្ឋរិះគន់ថា៖«បុណ្យក៏ធ្វើឈើក៏កាប់នោះទេ» ដែលការចុះចែកអំណោយតាមភូមិដូចជាពេលមានគ្រោះមហន្តរាយទឹកជំនន់ លើកនេះជាដើមគឺមានអ្នកនយោបាយមួយចំនួន ខិតខំឆ្លៀតឱកាសជិតដល់ខែបោះឆ្នោតផងនាំគ្នាចុះទឹក លុយភក់ មើលទៅហាក់បីដូចជាប្រឹងប្រែងចុះជួយប្រជាពលរដ្ឋរងគ្រោះយ៉ាង សកម្មណាស់ តែដល់បោះឆ្នោតជាប់ហើយដេកនៅវិឡាយ៉ាងរំភើយចង់រាស្រ្តយំពេញ ស្ទើរតែគ្រប់ស្រុកដោយសារដីធ្លី បឹងបួ ព្រៃក៏មិនឈឺក្បាលដែរ។ ដូចពាក្យចាស់លោកថា៖«ដល់ត្រើយសើយគូទ» អ៊ីចឹង។ សព្វថ្ងៃនេះទៅជាប្រជាពលរដ្ឋភ័យព្រួយហិនហោចព្រៃឈើ ជាងរាជរដ្ឋាភិបាលទៅវិញ ហើយឥឡូវនេះ ឲ្យតែមានបញ្ហាគ្រោះមហន្តរាយកើតឡើងបែរជាទម្លាក់កំហុសទៅលើការ ប្រែប្រួលអាកាសធាតុ(Climate change)ទៅវិញ ដែលការលើកឡើងនេះមិនសមហេតុផលសោះ។
ស្រុកខ្មែរបច្ចុប្បន្ននេះ ខុសពីមុនគឺឲ្យតែមានទឹករាងធំបន្តិច គឺលិចណាលិចណីតែម្តង ឲ្យតែមានទឹកធ្លាក់ពីភ្នំគឺលិចភឹ្លប ឲ្យមានខ្យល់ព្យុះភ្លៀងពីណាពីណីមក គឺលិចទឹក និងប៉ើងទាំងផ្ទះសម្បែងប្រជាពលរដ្ឋខ្ទេច ដូចកាលព្យុះកេតសាណាឆ្នាំ២០០៨ គឺខេត្តកំពង់ធំដដែលទទួលរងគ្រោះជាងគេ។ ដែលកាលពីមុននៅក្នុងមេរៀនភូមិវិទ្យាទសវត្សរ៍ឆ្នាំ៨០ ដែលខ្ញុំបានរៀនគឺស្រុកខ្មែរមានរាងជាបាតខ្ទះ ហើយមានភ្នំ និងព្រៃឈើធំៗដែលមានក្រឡាផ្ទៃដល់ទៅ៧៣% នៃផ្ទៃប្រទេសគឺអាចគេចផុត និងជួយទប់គ្រោះធម្មជាតិដូចជាខ្យល់ព្យុះ និងទឹកជំនន់ជាដើម។
ជាការពិតហើយ កាលនោះស្រុកយើងកម្រជួបប្រទះគ្រោះមហន្តរាយមែន គឺដោយសារព្រៃឈើនេះហើយ។ សូម្បីតែភ្ញៀវទេសចរជិះយន្តហោះក៏ធ្លាប់លាន់មាត់ថា៖«ឯណា ទីក្រុងរបស់អ្នក បើមើលទៅសុទ្ធតែព្រៃឈើយ៉ាងដូច្នេះ?»។ តែឥឡូវនេះសាកល្បងមើលពីលើយន្តហោះវិញគឺស្រុកខ្មែរទាំងមូលឃើញ សុទ្ធតែទឹក រកព្រលានចុះមិនចង់ឃើញផង ហើយកាលពីសប្តាហ៍មុន មានភ្ញៀវទេសចរបរទេសប្រហែល២០០នាក់ បានជាប់គាំងនៅឯប្រាសាទបន្ទាយស្រីដោយទឹកបាក់ពីភ្នំគូលែនមក ភ្ញៀវទាំងនោះនាំគ្នារត់ឡើងដើមឈើសឹងតែមិនទាន់គ្រាន់តែ២ទៅ ៣ម៉ោងសោះរត់មិនចង់ទាន់ផង។ នេះចេះហេងទៅប្រាសាទបន្ទាយស្រីដែលមាននៅសល់ដើមឈើខ្លះគ្រាន់តោង ឡើង ចុះបើទៅប្រាសាទណាឆ្ងាយៗមិនមានដើមឈើធំៗគ្រាន់តោង តើត្រូវធ្វើដូចម្តេច? នេះហើយបញ្ជាក់ប្រាប់ភ្ញៀវទេសចរបរទេសទាំងនោះថា ស្រុកខ្មែរជាទេសចរណ៍បែបធម្មជាតិគឺទឹកធ្លាក់ពីភ្នំពិតៗ មែនទេ?
ម្យ៉ាងវិញទៀត ក្នុងនាមខ្ញុំជាកូនខ្មែរនៅពេលធ្វើដំណើរទៅក្រៅប្រទេសម្តងៗ គឺខ្មាសគេណាស់នៅពេលដែលគេសួរថាតើក្រឡាផ្ទៃព្រៃឈើនៃប្រទេស របស់អ្នកសល់ប៉ុន្មាន? ខ្ញុំមិនដឹងឆ្លើយថាប៉ុន្មានឲ្យប្រាកដ។ តែបើផ្អែកតាមសៀវភៅភូមិវិទ្យាថ្នាក់ទី១២បោះពុម្ពនៅឆ្នាំ ២០១១ គឺសរសេរថាព្រៃឈើនៅក្រោម៤០% នៃផ្ទៃប្រទេស ហើយថយចុះជាលំដាប់។ សូមរាជរដ្ឋាភិបាលក៏ដូចជា ក្រសួងអប់រំយុវជននិងកីឡាដាក់វិញ្ញាសានេះសម្រាប់ប្រឡងផង៕ soprach.tong@phnompenhpost.com
Please, use the original source for your reference: Phnom Penh Post
No comments:
Post a Comment