Wednesday, February 22, 2012

មិន​ត្រូវ​យក​កម្លាំង​ប្រដាប់​អាវុធ​មក​គំរាម​ពលរដ្ឋ​ដៃ​ទទេ ទេ

ម្យ៉ាង​វិញ​ទៀត​ ការ​ដែល​ចេះ​តែ​អះអាង​ថា​ ស្រុក​ខ្មែរ​កាន់​លទ្ធិ​ប្រជាធិបតេយ្យ ​គឺ​ប្រជាធិបតេយ្យ​តែ​មាត់​ តែ​ក្នុង​ចិត្ត​ នៅ​តែ​ប្រកាន់​ចរិត​ផ្តាច់​ការ​ដដែល​ឬ​? បើ​មើល​ទៅ​ហាក់បី​ដូច​ជា​លទិ្ធប្រជាធិបតេយ្យ​ស្រុក​ខ្មែរ​ ចាស់​ខែ ចាស់​វស្សា​ជាង​ប្រទេស​ភូមា​ តែ​ហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​ភូមា​ ចាប់​ផ្តើម​លទ្ធិ​ប្រជាធិបតេយ្យ​លឿន​គួរ​ឲ្យ​កត់​សម្គាល់​ម្ល៉េះ? ដូចជា​បង្កើត​ច្បាប់​ឲ្យ​ប្រជាពលរដ្ឋ​គេ​មាន​សិទ្ធិ​តវ៉ា​ និង​ធ្វើ​បាតុកម្ម​ ហើយ​កាល​ពី​សប្តាហ៍​មុន​នេះ​រដ្ឋាភិបាល​ភូមា បាន​ដោះស្រាយ​បញ្ហា​ដំឡើង​ប្រាក់​ខែ​ ដល់​កម្មករ​ ដែល​មក​តវ៉ា ដែល​មិន​ធ្លាប់​មាន​ជាង​ ៤០​ ឆ្នាំ​កន្លង​មក​ហើយ​ក៏ដោយ​ បើ​ទោះ​ជា​បាន​ដំឡើង​ប្រាក់​តិច​តួច​ក្តី ​តែ​ជា​ការ​ចាប់​ផ្តើម​មួយ​ដ៏​ល្អ​ប្រពៃ។ ​នេះ​មក​ពី​ភូមា​រៀន​ពី​ស្រុក​ខ្មែរ​ អំពី​លទ្ធិ​ប្រជាធិបតេយ្យ​នេះ?​ ចុះ​ហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​ស្រុក​ខ្មែរ​ ក៏​ខិតខំ​ធ្វើ​ត្រាប់​តាម​អ្វី​ដែល​អាក្រក់ៗ ​ដែល​ភូមា​ធ្លាប់​តែ​កាន់​របប​ផ្តាច់​ការ​អំឡុង​ពេល ៤០ ឆ្នាំ​ ដូចជា​ការ​យក​កម្លាំង​ប្រដាប់់​អាវុធ​ ទៅ​បង្ក្រាប និង​ចាប់​ប្រជា​ពលរដ្ឋ​ និង​ព្រះសង្ឃ​ដែល​តវ៉ា​ និង​ធ្វើ​បាតុកម្ម​អហិង្សា​ទៅ​វិញ​?​

Phnom Penh Post


120220_02
កម្លាំង​ទ័ព​​ដែល​​គេ​​ដឹក​​យក​​ទៅ​​គម្រាម​​អ្នក​​ភូមិ​​អម​លាំង​​នៅ​​តុលាការ​​កំពង់​ស្ពឺ​​។ រូបថត ជី​វ័ន
«កម្ម​យើង​ទេ​ ឪវា​អើយ​ នេះ​មក​ពី​យើង​អន់ មក​ពី​យើង​ខ្សោយ មក​ពី​យើង​ធ្វើ​បុណ្យ​ពី​ជាតិ​មុន​មិន​ល្អ បាន​ជា​ជាតិ​នេះ​ រង​កម្ម​បែប​នេះ​» នេះ​ជា​ពាក្យ​ត្អូញត្អែរ ​របស់​តួអង្គ​ម្តាយ​ លឹម ​ដែល​ជឿ​ទៅ​លើ​កម្មផល​ ប្រាប់​ទៅ​កាន់​ប្តី​របស់​គាត់​ ដែល​ពួក​គាត់ ​​បាន​ទទួល​រង​ការ​គំរាម​កំហែង​ជិះជាន់​ ពី​សំណាក់​អាជ្ញាធរ​​ស្រុក​ តាំង​ពី​សម័យ​កង​ទ័ព​ជប៉ុន​ ដេញ​កង​ទ័ព​ និង​ប្រជា​ជន​បារាំង ​ចេញ​ពី​ស្រុក​ខ្មែរ​ ក្នុង​សម័យ​សង្គ្រាម​លោក​លើក​ទី​ ២ ​ឆ្នាំ​ ១​៩៤៥​ មក​ម្ល៉េះ ​ក្នុង​រឿង «​គូលី​កំណែន»​ សម្រាប់​សិក្សា ថ្នាក់​បាក់​ឌុប​​សព្វ​ថ្ងៃ​នេះ​។
ហេតុអ្វី​បាន​ជា​ជាង​ ៦០​ ឆ្នាំ កន្លង​មក​ហើយ​ស្រុក​ខ្មែរ​ មិន​មាន​អ្វី​ប្រែប្រួល​គួរ​ឲ្យ​កត់​សម្គាល់​សោះ ​ប្រជា​ពល​រដ្ឋ នៅ​តែ​ត្រូវ​គេ​ជិះ​ជាន់​សង្កត់​សង្កិន​ដដែល​?​ បើ​ទោះ​បី​ជា​ប្រទេស​ជាតិ​សព្វ​ថ្ងៃ​នេះ មាន​ច្បាប់​ទម្លាប់​ហើយ​ក៏​ដោយ​?​ តើ​នេះ​មក​ពី​ប្រទេស​កម្ពុជា​ ដែល​អាន​ថា​៖​«​កម្មពុជា​» ​បាន​ជា​ប្រជា​ពលរដ្ឋ ចេះ​តែ​រង​កម្ម​រហូត​មក​ពី​របប​មួយ​ទៅ​របប​មួយ​ មិន​ចេះ​ចប់ មិន​ចេះ​ហើយ​អ៊ីចឹង​? ​

ថ្មីៗ​នេះ យើង​កត់​សម្គាល់​ឃើញ​ថា ​ប្រជា​ពលរដ្ឋ ហាក់​បី​ដូច​ជា​ត្រូវ​បាន​គេ​ចាត់​ទុក​ជា​សត្រូវ​ ជាមួយ​នឹង​កង​កម្លាំង​ប្រដាប់​អាវុធ ដោយ​សារ​រឿង​ទំនាស់​ដីធ្លី​។​ ឧទាហរណ៍​៖ ​កាល​ពី​ ២​ សប្តាហ៍​មុន​នេះ ​មាន​​ការ​ដាក់​ពង្រាយ​កម្លាំង​សមត្ថកិច្ច​ប្រដាប់​អាវុធ​ចម្រុះ ​មាន​ទាំង​ប៉ូលិស​ មាន​ទាំង​កង​រាជ​អាវុធហត្ថ មាន​កងទ័ព ដែល​មាន​អាវុធ​គ្រប់​ដៃ ​និង​មាន​ទាំង​កាំភ្លើង​យន្ត​ថែម​ទៀត​ មក​ហ៊ុមព័ទ្ធ​ប្រជា​ពលរដ្ឋ​ មក​ស្តាប់​សវនាការ​ស្រ្តី​ដែល​ជា​អ្នក​ភូមិ​ពួក​គាត់​ម្នាក់​ ពាក់ព័ន្ធ​នឹង​រឿង​ជម្លោះ​ដី​ធ្លី និង​តវ៉ា​រឿង​ដី​ធ្លី នៅ​មុខ​សាលា​​ដំបូង​ខេត្ត​កំពង់ស្ពឺ​។​ ការ​ប្រើ​កង​កម្លាំង​ប្រដាប់​អាវុធ​ចម្រុះ​​ ដើម្បី​គំរាម​កំហែង​ប្រជា​ពលរដ្ឋ​ មក​តវ៉ា​ដី​ធ្លី​នោះ ​ដែល​មើល​ទៅ ជា​រូបភាព​គួរ​ឲ្យ​ភ័យ​ខ្លាច​ផង​ និង​គួរ​ឲ្យ​ខ្មាស​អៀន​ផង​ក្នុង​ការ​ប្រើប្រាស់​អាវុធ​បែប​នេះ​ធ្វើ​ជា ដំណោះស្រាយ សម្រាប់​ប្រទេស​ដែល​កំណត់​ទិសដៅ​ថា កំពុង​កាន់​លទ្ធិ​ប្រជាធិបតេយ្យ​នោះ​។


សកម្មភាព​ប្រើប្រាស់​កង​កម្លាំង​នេះ ហាក់បី​ដូចជា​ផ្ទុយ​ទៅ​នឹង​ប្រសាសន៍​របស់​លោក​នាយក​រដ្ឋ​មន្រ្តី ហ៊ុន សែន កាល​ពី​ខែ​មុន ដែល​បាន​ប្រកាស​ចាប់​ខ្លួន​កង​កម្លាំង​ពីរ​នាក់ ដែល​យាម​ដី ឲ្យ​ក្រុមហ៊ុន​ធីធីវាយ (TTY) បាន​បាញ់​អ្នក​ភូមិ ២ ធ្នូ ក្នុង​ស្រុក​ស្នួល​ខេត្ត​ក្រចេះ យក​មក​ផ្តន្ទាទោស ហើយ​ព្រមាន​ទៅ​កង​កម្លាំង​សមត្ថកិច្ច ដែល​ប្រើ​បាស់​អាវុធ​ចំពោះ​រឿង​ដី​ធ្លី​ជាមួយ​ប្រជា​ពលរដ្ឋ​។

តែ​បញ្ហា​ធ្វើ​ឡើង​នៅ​ខេត្ត​កំពង់ស្អឺ​នេះ ធ្វើ​ឲ្យ​ប្រសាសន៍​របស់​លោក ហ៊ុន សែន ហាក់​នៅ​មិន​ទាន់​មាន​ប្រសិទ្ធ​ភាព ដូច​ការ​យក​ច្បាប់​មក​អនុវត្ត​ទេ​? ​មក​ទល់​ពេល​នេះ ជន​ដែល​បាញ់​ប្រជា​ពលរដ្ឋ​បាន​ចាប់​ខ្លួន​ហើយ តែ​មិន​ដឹង​ជា​នៅ​ទីណា បាត់​ដំណឹង​ឈឹង។

តាម​ពិត​ទៅ ​កងទ័ព គឺ​សម្រាប់​ការពារ​ទឹក​ដី ប្រយុទ្ធ​ប្រឆាំង​ជាមួយ​បរទេស​ឈ្លាន​ពាន​ ជា​ពិសេស​ប្រទេស​ជិត​ខាង មិនមែន​យក​មក​គំរាម​កំហែង​ប្រជា​ពលរដ្ឋ​ខ្មែរ​គ្នា​ឯង​ ដែល​ធ្វើ​ការ​តវ៉ា​ដោយ​សន្តិវិធី ​មាន​តែ​ដៃ​ទទេ​បែប​នេះ​នោះ​ទេ​។​ មាន​តែ​របប​ខ្មែរ​ក្រហម ប៉ុល ​ពត​ ទេ​ ដែល​ចាត់​ទុក​ប្រជា​ពលរដ្ឋ​ខ្មែរ​ខ្លួន​ឯង​ជា​សត្រូវ​នោះ​ ចុះ​ហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​ខ្មែរ​ចេះ​តែ​ចង់​ដើរ​ជាន់​ដាន​ប្រវត្តិសាស្ត្រ​ ដែល​អន់​ថយ​ដដែលៗ​អ៊ី​ចឹង​?​ ចំណែក​បញ្ហា​សន្តិសុខ សណ្តាប់​ធ្នាប់​ក្នុង​ប្រទេស គឺជា​កាតព្វ​កិច្ច​របស់​ប៉ូលិស​ រីឯ​កង​រាជអាវុធហត្ថ គឺ​សម្រាប់​មើល​ការ​ខុស​ត្រូវ​ចំពោះ​មន្រ្តី​ប៉ូលិស​ និង​មន្ត្រី​យោធា​ណា ដែល​ប្រព្រឹត្ត​ខុស​នឹង​ច្បាប់​?​  ការ​ដែល​យក​កងទ័ព​ មក​បង្ក្រាប​ និង​សម្លាប់​ប្រជា​ពលរដ្ឋ​ ដែល​តវ៉ា​នោះ​ មាន​តែ​ប្រទេស​កាន់​របប​ផ្តាច់​ការ​ទេ ដូច​នៅ​ប្រទេស​លីប៊ី​ ដែល​ធ្លាប់​ដឹក​នំា​ដោយ​កាដាហ្វី​ត្រូវ​បាន​គេ​សម្លាប់​និង​ប្រទេស ស៊ីរី​បច្ចុប្បន្ន​នេះ​...។ សម្រាប់​ប្រទេស​ដែល​មាន​ឈ្មោះ​ថា កាន់​លទ្ធិ​ប្រជាធិបតេយ្យ​ដូច​ស្រុក​ខ្មែរ​ មិន​ត្រូវ​ការ​ដំណោះស្រាយ​បែប​ចុង​កាណុង​ទេ​។​

បើ​តាម​ច្បាប់​រដ្ឋ​ធម្មនុញ្ញ​ មាត្រាទី ៣៥​ កថា​ខណ្ឌ​ទី ២​ បាន​ចែង​ថា​ «​សេចក្តី​ស្នើ​ទាំង​ឡាយ​ របស់​ប្រជា​ពលរដ្ឋ​ ត្រូវ​បាន​ទទួល​ការ​ពិនិត្យ​ និង​ដោះស្រាយ​យ៉ាង​ហ្មត់​ចត់​ ពី​អង្គការ​រដ្ឋ​»។ ​សំណួរ​សួរ​ថា តើ​អង្គការ​រដ្ឋ តុលាការ​សព្វ​ថ្ងៃ​ហ្នឹង ​ផ្តល់​ភាព​យុត្តិធម៌​ ដល់​ប្រជា​ពលរដ្ឋ​ហើយ​ឬ​នៅ​? ​ឲ្យ​តែ​ប្រជា​ពលរដ្ឋ​ប្តឹង​ប្តល់​រឿង​ដី​ធ្លី​ជាមួយ​អ្នក​ធំ​ ឬ​ក៏​ឧកញ៉ា​ៗ​ នៅ​តុលាការ គឺ​ប្រជា​ពល​រដ្ឋ​កម្រ​ឈ្នះ​ក្តី​ណាស់​។​ បញ្ហា​អយុត្តិធម៌​នៅ​ប្រព័ន្ធ​តុលាការ​នេះ​ហើយ​ ទើប​ធ្វើ​ឲ្យ​មាន​ការ​តវ៉ា​ ចេះ​តែ​កើត​មាន​ឡើង​ជា​ហូរហែ​ពី​កន្លែង​មួយ​ទៅ​កន្លែង​មួយ​ទៀត ដោយ​សារ​តែ​ភាព​អយុត្តិធម៌​នៅ​ក្នុង​សង្គម​។​

កាល​ពី​មុន​បោះឆ្នោត​ អ្នក​នយោបាយ ឬ​សកម្មជន​គណបក្ស​នីមួយៗ​ ម្នាក់ៗ នាំ​គ្នា​ចុះ​ពង្រឹង​មូលដ្ឋាន​ សួរ​សុខ​ទុក្ខ​ប្រជា​ពលរដ្ឋ​ ចុះ​ចែក​ក្រមា​ សារុង មី ប៊ីចេង​ អង្ករ​ បន្តិច​បន្តួច​ហាល​ថ្ងៃ ​ហាល​ភ្លៀង លុយ​ទឹក​ លុយ​ភក់ មើល​ទៅ​តាម​កញ្ចាក់​ទូរទស្សន៍ ​និង​តាម​សារ​ព័ត៌មាន​ក្នុង​ស្រុក​មួយ​ចំនួន​ ដូចជា​ស្រឡាញ់​ប្រជា​ពលរដ្ឋ​ខ្លាំង​ណាស់! ដល់​ពេល​ដឹង​លទ្ធផល​ជាប់​ឆ្នោត​ជា​បឋម​លើស​លប់​រួច​ហើយ​ គឺ​មក​សង​គុណ​ប្រជា​ពលរដ្ឋ​ តាម​បែប​ប្រើ​កង​កម្លាំង​ចម្រុះ ស្ពាយ​សុទ្ធ​តែ​អាវុធ​គ្រប់​ដៃ ​និង​កាំភ្លើង​យន្ត​ មក​ហ៊ុមព័ទ្ធ​ បាញ់​វាយ​ឲ្យ​រង​របួស និង​គំរាម​កំហែង​ប្រជា​ពលរដ្ឋ​ដែល​គ្រាន់​តែ​តវ៉ា​រឿង​ទំនាស់​ដីធ្លី​។ ទង្វើ​ដល់​ត្រើយ​សើយ​គូទ​បែប​នេះ ​តើ​ប្រជា​ពល​រដ្ឋ​ គួរ​តែ​ពិចារ​ណា​ដែរ​ឬទេ ចំពោះ​ការ​បោះឆ្នោត​លើក​ក្រោយ​ៗ​ទៀត​នោះ​?​

ការ​ប្រើ​កម្លាំង​ឡោម​ព័ទ្ធ​ប្រជាពលរដ្ឋ​ស្លូត​ត្រង់​ដៃ​ទទេ​បែប​នេះ ​គឺ​ហាក់​បី​ដូចជា​សត្វ​ខ្លា​ព័ទ្ធ​ស៊ី​សត្វ​គោ ដូច​នៅ​ក្នុង​ទូរស្សន៍​ប៉ុស្តិ៍​ឌីសខោវ័រី (Discovery)​អ៊ីចឹង​ដែរ ដែល​សត្វ​ខ្លា​ទាំង​នោះ ​បើ​ទោះ​បី​ជា​វា​កាច​សាហាវ​ប៉ុនណា​ក៏​ដោយ ក៏​វា​មិន​ដែល​ស៊ីកូន​វា ឬ​ក៏​ធ្វើ​បាប​កូន​វា​ទេ គឺ​មាន​តែ​វា​ការពារ​ និង​ថែទាំ​កូន​វា​ទៅ​វិញ​។ សម្រាប់​សកម្មភាព​នេះ​ទៀត​សោត ហាក់​បី​ដូច​ជា​បង្ហាញ​ពី​ភាព​ហិង្សា​ នៅ​តែ​កើត​មាន​នៅ​ក្នុង​ស្រុក​ខ្មែរ​ បើ​ទោះ​បីជា​ស្រុក​ខ្មែរ លែង​មាន​សង្គ្រាម​ហើយ​ក៏​ដោយ​ តែ​សល់​ចំហាយ​ខ្លះ​ពី​សង្គ្រាម​?​ ឬ​មួយ​ក៏​ចង់​បង្ហាញ​សាច់​ដុំ​ដាក់​ប្រទេស​ជិត​ខាង​យើង​ថា​ ស្រុក​ខ្មែរ​មាន​កង​កម្លាំង​ និង​អាវុធ​គ្រប់គ្រាន់​​សម្រាប់​ការពារ​ជាតិ​?​ តែ​តាម​ពិត​ទង្វើ​នេះ ​គឺជា​ទង្វើ​មួយ​គួរ​ឲ្យ​ខ្មាសអៀន​ និង​គួរ​ឲ្យ​អស់​សំណើច​​ សម្រាប់​ប្រទេស​ជិត​ខាង​ទៅ​វិញ​ទេ ដែល​យក​កង​ទ័ព​មក​គំរាម​កំហែង​ប្រជា​ពលរដ្ឋ​ស្លូត​ត្រង់​ខ្លួន​ឯង ដែល​គ្រាន់​តែ​ធ្វើ​ការ​តវ៉ា មាន​តែ​ដៃ​ទទេ​នោះ​។​

ម្យ៉ាង​វិញ​ទៀត​ ការ​ដែល​ចេះ​តែ​អះអាង​ថា​ ស្រុក​ខ្មែរ​កាន់​លទ្ធិ​ប្រជាធិបតេយ្យ ​គឺ​ប្រជាធិបតេយ្យ​តែ​មាត់​ តែ​ក្នុង​ចិត្ត​ នៅ​តែ​ប្រកាន់​ចរិត​ផ្តាច់​ការ​ដដែល​ឬ​? បើ​មើល​ទៅ​ហាក់បី​ដូច​ជា​លទិ្ធប្រជាធិបតេយ្យ​ស្រុក​ខ្មែរ​ ចាស់​ខែ ចាស់​វស្សា​ជាង​ប្រទេស​ភូមា​ តែ​ហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​ភូមា​ ចាប់​ផ្តើម​លទ្ធិ​ប្រជាធិបតេយ្យ​លឿន​គួរ​ឲ្យ​កត់​សម្គាល់​ម្ល៉េះ? ដូចជា​បង្កើត​ច្បាប់​ឲ្យ​ប្រជាពលរដ្ឋ​គេ​មាន​សិទ្ធិ​តវ៉ា​ និង​ធ្វើ​បាតុកម្ម​ ហើយ​កាល​ពី​សប្តាហ៍​មុន​នេះ​រដ្ឋាភិបាល​ភូមា បាន​ដោះស្រាយ​បញ្ហា​ដំឡើង​ប្រាក់​ខែ​ ដល់​កម្មករ​ ដែល​មក​តវ៉ា ដែល​មិន​ធ្លាប់​មាន​ជាង​ ៤០​ ឆ្នាំ​កន្លង​មក​ហើយ​ក៏ដោយ​ បើ​ទោះ​ជា​បាន​ដំឡើង​ប្រាក់​តិច​តួច​ក្តី ​តែ​ជា​ការ​ចាប់​ផ្តើម​មួយ​ដ៏​ល្អ​ប្រពៃ។ ​នេះ​មក​ពី​ភូមា​រៀន​ពី​ស្រុក​ខ្មែរ​ អំពី​លទ្ធិ​ប្រជាធិបតេយ្យ​នេះ?​ ចុះ​ហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​ស្រុក​ខ្មែរ​ ក៏​ខិតខំ​ធ្វើ​ត្រាប់​តាម​អ្វី​ដែល​អាក្រក់ៗ ​ដែល​ភូមា​ធ្លាប់​តែ​កាន់​របប​ផ្តាច់​ការ​អំឡុង​ពេល ៤០ ឆ្នាំ​ ដូចជា​ការ​យក​កម្លាំង​ប្រដាប់់​អាវុធ​ ទៅ​បង្ក្រាប និង​ចាប់​ប្រជា​ពលរដ្ឋ​ និង​ព្រះសង្ឃ​ដែល​តវ៉ា​ និង​ធ្វើ​បាតុកម្ម​អហិង្សា​ទៅ​វិញ​?​ ប្រទេស​ទាំង​ ២ នេះ​ ហាក់​ដូចជា​មាន​និន្នាការ​ផ្ទុយ​គ្នា​ទាំង​ស្រុង ក្នុង​ការ​អនុវត្ត​ប្រជាធិបតេយ្យ​របស់​ខ្លួន ដែល​គួរ​ឲ្យ​ឆ្ងល់​ ថា​តើ​ប្រទេស​មួយ​ណា​ អនុវត្ត​លទ្ធិ​ប្រជាធិបតេយ្យ​ពិត​ប្រាកដ​?​ តិច​ខ្មាស​ភូមា​ទៅ​វិញ​ ដែល​លទិ្ធ​ប្រជាធិបតេយ្យ​ទើប​កើត​កាល​ពី​ចុង​ឆ្នាំ​ទៅ​មិញ​សោះ​ ហើយ​ម្ចាស់​ជំនួយ​ និង​វិនិយោគ​ទុន​ធំ​ៗ កំពុង​សម្លឹង​មើល​យ៉ាង​ដិត​ដល់​ ចំពោះ​​ដំណើរ​ការ​វិវត្ត​របស់​ប្រទេស​ភូមា​ និង​មាន​បំណង​បង្វែរ​ទិស​ទៅ​ប្រទេស​នោះ​បណ្តើរៗ​ហើយ​។

អាស្រ័យ​ហេតុ​នេះ ​រាជ​រដ្ឋាភិបាល​កម្ពុជា ​គួរ​តែ​ពិចារណា​ រក​ដំណោះស្រាយ​ដោយ​សន្តិវិធី ជូន​ប្រជា​ពលរដ្ឋ​​ ដែល​ជា​ម្ចាស់​​ឆ្នោត ​ឲ្យ​បាន​សមរម្យ​ផង​ ជាជាង​​ការ​ប្រើប្រាស់​កង​កម្លាំង​អាវុធ​យុទ្ធភណ្ឌ​ ជាមួយ​នឹង​ប្រជាពល​រដ្ឋ​តូច​តាច​ខ្លួន​ឯង​ ដែល​មាន​តែ​ដៃ​ទទេ ដោយ​សារ​ទំនាស់​ដី​ធ្លី​នេះ​ ពី​ព្រោះ​ការ​ធ្វើ​បែប​នេះ​ វា​មិន​ត្រឹម​តែ​ធ្វើ​ឲ្យ​ប្រជា​ពលរដ្ឋ​ដែល​បាត់​បង់​ដី​ធ្លី កាន់​តែ​ទទួល​រង​នូវ​ភាព​អយុត្តិធម៌​ថែម​ទៀត​ប៉ុណ្ណោះ​ទេ វា​ថែម​ទាំង​ធ្វើ​ឲ្យ​ខូច​ដល់​កេរ្តិ៍​ឈ្មោះ​ និង​មុខ​មាត់​របស់​ប្រទេស​កម្ពុជា​ថែម​ទៀត​ខណៈ​ដែល​កម្ពុជា កំពុង​តែ​ធ្វើ​ជា​ប្រធាន​អាស៊ាន​ផង​នោះ​។ គួរ​សន្សំ​គ្រាប់​ទុក​ប្រើ​សម្រាប់​ប្រយុទ្ធ​តតាំង​ជាមួយ​នឹង​ខ្មាំង​សត្រូវ ​បច្ចា​មិត្ត​ និង​ប្រទេស​ជិត​ខាង​ឈ្លាន​ពាន​ទឹក​ដី​យើង​វិញ ទើប​ជា​ការ​ប្រសើរ​ជាង​៕

ចូល​រួម​ផ្តល់​យោបល់​តាម​រយៈ​  soprach.tong@phnompenhpost.com

No comments:

Post a Comment